Tibet Pictures

Op 29 augustus met een mini-bus vertrokken naar Shigatse. Liep allemaal heel voorspoedig. Meteen een bus, bus al vol, vertrok meteen. Bus volledig gevuld met locals, die bij het passeren van een groot uit de rotsen gehakt Boeddhabeeld en masse een schietgebed en/of groet maakten. Eerste paar uur prima weg, maar wel enigszins saaie route door een eentonig rivierdal. Wel af en toe mooi geërodeerd rotsachtig landschap, eigenlijk zoals je je een maan- of marslandschap voorstelt. Opvallend waren de drukke jongeren, die een wedstrijd longasfalteren hielden en bij de stops voortdurend via de ramen de bus in- en uitsprongen. Bij een checkpoint moesten we met een jas
over het hoofd en hoofd tussen de knieen zitten. Daarboven hing een Tibetaan ook nog over Arno heen. Officieel mogen westerse toeristen niet met een minibus naar Shigatse reizen. Na deze checkpoint werd de Friendship Highway steeds slechter. Een gemiddeld boerenweggetje in Nederland is nog aanzienlijk beter. Gelukkig werd het landschap wel steeds mooier, zodat we
de 8,5 uur durende rit (slechts 245 km) nog redelijk makkelijk konden volhouden.
Aangekomen in Shigatse bleek dat 2 goed aangeschreven low budget hotels
zomaar waren verdwenen. Er wordt in Shigatse ook erg veel gesloopt en gebouwd. Toch leuk hoteltje gevonden met 3 bed dorm, die we deelden met een gezellige Amerikaan.
Snel naar de PSB om een Alien Travel Permit te halen voor Gyantse en de rest van de trip naar de grens. Die werd eerst geweigerd omdat we geen groep waren die bij de CITS zijn toer had geboekt, maar na flink aandringen en uitdrukkelijk beloven dat we niet terug naar Lhasa zouden gaan, kregen we uiteindelijk toch een 12-daagse individuele permit. Heel fijn, de trip naar Nepal begint goed ! Verder gelopen door de oude stad. Hier krijg je eindelijk een beetje het beeld zoals je je in Tibetaans stadje zou voorstellen: veel onverharde modderwegen met open riool, maar hele leuke
armoedige huisje met hele vriendelijke en vrolijke mensen (mn. de kinderen zijn heel erg leuk). Voortdurend komt het "Tashi dele" en het "hallo"-geroep je tegemoet. Opvallend ook de vele paard/ezels en wagens, honden, dode ratten en batterijen op straat.
De volgende dag de Tashilhunpo-monastery bezocht, een hele mooie, met vele mooie tombes van de diverse Panchen Lama's.